,
Być blisko Jezusa to przywilej i szczęście. Właśnie tego po raz pierwszy doświadczają dzieci, które w tym roku pierwszy
raz przystępują do Komunii świętej. To piękny czas i wszyscy czekają na niego z wielkim utęsknieniem.
Eucharystia to największy skarb, który pozostawił nam Chrystus. W Komunii świętej Jezus daje nam Siebie całego,
dzieli się z nami swoim Boskim życiem i miłością. Tylko wtedy, gdy jednoczymy się z Nim przez wiarę i miłość, odnajdujemy radość i sens życia.
W naszej parafii w majowe soboty, w blasku wiosennego słońca, dzieci spotykają się w całej pełni z Chrystusem, przyjmując Go do swoich serc, podczas Pierwszej Komunii świętej. Powiedziały Chrystusowi swoje „TAK”. Radość kapłanów, rodziców, dzieci i katechetów w miesiącu maju jest wielka. Tak pięknie o Pierwszej komunii pisze
ks. Jan Twardowski w wierszu pod tytułem „Tak”:
Pierwsza Komunia z białą kokardką
jak w śniegu z ogonem ptak
ufaj jak chłopiec z buzią otwartą
Bogu się mówi - tak
Nie rycz jak osioł, nie drżyj jak żaba
wytrwaj choć nie wiesz jak
choćby się cały Kościół zawalił
Bogu się mówi - tak
Miłość zerwaną znieś jak gorączkę
z chustką do nosa w łzach
święte cierpienie pocałuj w rączkę
Bogu się mówi - tak
To dobrze, że minął już czas naznaczony epidemią, który odcisnął piętno na organizacji tego ważnego wydarzenia. Teraz znów naszą świątynię wypełniają rzesze ludzi. To oni wpatrują się, z trudem powstrzymywanym rozczuleniem, na dziewczynki ubrane w biel pierwszo-komunijnych sukienek i chłopców w komeżkach lub garniturach. Na tę uroczystość naszą świątynię przyozdobiły piękne kwiatowe dekoracje, w których niezmiennie króluje śnieżna biel.
Zawsze, kiedy tak patrzymy na swoje dzieci i wnuki, widzimy jednocześnie siebie na swojej Pierwszej Komunii świętej. Staramy się przywołać tamte uczucia i doznania. Mamy całkowitą pewność, że musiały one być tak silne i doniosłe, gdyż zostawiły w naszej pamięci wyraźny i niezatarty obraz, jakby to było wczoraj. Z pewnością ten dzień pozostaje w naszym życiu jako jedyny, niepowtarzalny. To dzień naszego pierwszego bezpośredniego zjednoczenia z Chrystusem.
Pierwsza Komunia święta to ważny moment naszego całego duchowego życia. I choć wszystkie upominki i prezenty, może nieraz zbyt wyszukane i drogie, niewątpliwie sprawiają dzieciom uciechę, to po jakimś czasie będą zapewne zapomniane. Pozostanie natomiast przyjęty do serca Chrystus oraz poświęcona przez kapłana pamiątka z Pierwszej Komunii świętej, którą wielu z nas troskliwie przechowuje.
Podziękujmy wszystkim zaangażowanym w przygotowanie dzieci do Pierwszej Komunii świętej. To oni włożyli ogrom pracy
i wysiłku, by dobrze duchowo i organizacyjnie przygotować dzieci do tak ważnego wydarzenia.
Módlmy się w intencji dzieci, by zawsze, przez całe swoje życie mówiły Bogu TAK, w radościach i smutkach, w momencie sukcesów i porażek. Zawsze TAK.
Dla nas dorosłych niech to będzie zobowiązanie do dawania na każdym kroku, każdego dnia, świadectwa żywej codziennej wiary; do wspólnej z dziećmi modlitwy; do ustawicznego zapraszania Jezusa do naszych serc.
Ela